maandag 28 september 2015

Mademoiselle


Voorbij

Ik zou graag iets willen schrijven,
over jou en over mij,
over ons, over wij

over de tijd die ik van je gestolen heb
over de koffiekringen op je salontafel
en de fiets die hangt aan je muur

over je favoriete overhemd
over je ochtendhaar
en de kreukels in je gezicht als je lacht

over de Grote Beer in je sproeten
over je vingertoppen
en de dagen die we samen hebben geteld

ik zou graag iets willen schrijven,
over jou en over mij
over ons, over wij

over
over zijn
voorbij.


vrijdag 25 september 2015

Dit was mooi deze week

Geïnspireerd door een artikel op hardhoofd.com, dit is mijn 'dit was mooi deze week'.


Maandag
Mensen met hand aan de fiets, die snuffelen tussen het oud vuil aan de rand van de straat. Kinderen aan de hand van hun ouders. Etta James in de ochtend. Ongemakkelijke, medelijdende blikken in de bus van 7:53, die overigens altijd te laat is.

Dinsdag
Het woord 'petrichor' (betekenis: regengeur). Mensen die rennen op station. Het aanbreken van een nieuwe pot pindakaas. Iemand betrappen op tindermatch tijdens je busreis. Zon, zon, zon.

Woensdag
Je verheugen op het avondeten. Een verschoond bed na het douchen. Discussies over bodywarmers. De geur van de sigaar van mijn overbuurman. Het leren drinken van cappuccino uit een zakje. Een verse instant cappuccino door de gootsteen spoelen. Het afzweren van alles wat in de buurt komt van de smaak van cappuccino uit een zakje.

Donderdag
Posters ophangen op plekken waar dat niet mag. Met een zware rugtas en camera-statief lopen door Arnhem stad. De bus met als eindbestemming 'Het Duifje'. Hele slechte gangsterrap luisteren. Je laatste beetje losgeld afstaan aan een man met een accordeon. De oplader halen met 1% batterij.

Vrijdag
Oude dagboekberichten teruglezen. Complimenten over mijn lippenstift. Warme, oversized truien. De rode straatkater van een paar blokken verderop. Het kraken van de bladeren onder je schoenen, Zakdoekjes met een mentholgeurtje. Oma's in burberry broeken.

donderdag 24 september 2015


Last week all the first years of FineArt went to the Hortus Botanicus in Amsterdam. This beautiful picture is taken by Marthe Koning, a fellow student. I'm in love with warmth of this picture. Considering it was my birthday, the day before we went to Amsterdam, I couldn't think of a better gift. Thanks Marthe, you've done a wonderful job!

Hortus Botanicus Amsterdam, Marthe Koning ©
Thuiskomen in een studentenhuis. Jouw rug raakt de lakens, de mijne het matras. Vanavond wonen we samen. Je hebt een huisdier in de vorm van een IKEA-kamerplant, en stoelen afkomstig van de sloop. Er staan lege theemokken naast je bed, en ergens op je bureau overstroomt er een asbak. Door een kier tussen de gordijnen gluren stadslichten. Wij liggen gevouwen. Met je ogen gesloten verwonder je je over mijn lichaam. Onze liefde is warm en kietelt. In de verte slaat een klok viermaal. De tijd wiegt ons. 's Ochtends loop ik op mijn tenen door je kamer. Voordat ik vertrek laat ik een briefje achter: ''ik trek graag nog eens bij je in''

Zoekertje

Een zoekertje:
Kleine hand zoekt grote hand. Zo'n eentje waarin je vingers precies tussen die van een ander vallen,

dinsdag 15 september 2015

zondag 13 september 2015

Jarige jet

De tompoezen staan al op tafel
en de kaarsjes gaan aan
iedereen begint te zingen
en ik mag op de stoel gaan staan

zaterdag 12 september 2015

Blame it on beerpong and adulthood

Een sterk verhaal over de gevolgen van mijn gestuntel.

Hier zit ik dan: verkouden en bijna volwassen. Ik heb het voor elkaar weten te krijgen, om nog voor mijn 18e verjaardag een keertje te overgeven van de drank. En dat is dan wel echt last minute, want de tijd begint nu toch te dringen. Vraag me niet hoe, en doe je dat wel, dan is het antwoord: beerpong. Ja, wist ik veel. Van bier werd ik nooit echt zat, tot gister dus. Voor dat ik er erg in had, was ik katje lam. Maar dan ook echt.

Op de fiets naar huis heb ik alleen maar tegen mezelf aan gebabbeld en gezongen. Ik heb wat stoepen geraakt en ben ook meerdere keer finaal in de berm gereden. Als ik met mijn hand over de bult op mijn hoofd strijk, kan ik me vaag ergens herinneren dat ik zelfs nog even met mijn achterhoofd de straat heb geraakt en vanaf daar verlamd naar de sterren heb gestaard.

Eenmaal bij thuiskomst ben ik zo'n beetje kruipend naar mijn bed vertrokken, tot dat ik dus moest overgeven. Ik ga verder niet in detail treden, maar de schade was nog niet eens een half bekertje vol. Heel pietluttig, dus geen redenen om mezelf een schouderklopje te geven of zo.

En nu is het zaterdag. Ik zit gewikkeld in papa's beddengoed en nostalgie. Vroeger als ik ziek was, dan werden er slaapzakken van zolder getoverd en veranderde de bank in de huiskamer in een eiland. Dan zat ik daar, ingerold als een McChicken Wrap, omringd door diverse koffietafeltjes die bezaaid waren met bakjes. Geraspte appel, een gepeld mandarijntje, een slap kopje thee, beschuit met kaas, bouillonnetje, enzovoorts. Mama zorgde altijd goed voor me als ik ziek, slap en misselijk was.

Nu moet ik het zelf doen. Niet omdat ik de wettelijke volwassenheid recht in zijn ogen aankijk, maar meer omdat ik de zelfstandigheid snel na mama's overlijden heb opgepakt. Gezien de situatie thuis, heb ik deze ochtend moeten improviseren: diepvriesfruit met banaan en iets wat op thee moet lijken. Verder staat er in de keuken op een pril vlammetje nog een eitje gaar te koken, ik denk dat ik het daarmee wel red.

Nu ja, ziek zijn is voor mij geen onbekend terrein. Ik ben er zelfs erg goed in, misschien maak ik het ooit nog eens mijn professie. Over minder dan 14 uur, hoef ik me niet langer zorgen te maken over de praktijken waaraan ik me tot dusver illegaal schuldig aan heb gemaakt.

Of ik angsten heb? Misschien een beetje. Het voelt toch alsof er een soort barrière verdwijnt, een barrière die me beschermt tegen het non-stop kopen van filtersigaretten en flessen wijn. De spanning voor het uitgaan is ook gelijk weggenomen, want ik hoef nu niet een halfuur uit te trekken om een kloppend verhaal in elkaar te flansen om voorbij de deurwacht te komen. Volwassen worden vlakt alles toch een beetje af.

Maar waar was ik, poeh. Ik ben aan het ijlen, rillen en snotteren en weet niet eens meer waar ik heen wil met deze hele boutade. Vanavond staat er een feestje op de planning, en ondanks dat het een ontzettend slecht plan is daar heen te gaan, doe ik het toch. Je wordt maar eens 18, en verder vier ik het niet. Ik zou niet weten waarom ik me niet gelijk als een onverstandige volwassene zou moeten gedragen.

zaterdag 5 september 2015

Scharrels van het late uur

Tussen nu en morgen
zit geen arm om mijn middel
en geen vinger in jouw palm

tussen nu en morgen
zit geen voetjevrijen
en geen verdwaalde hand

tussen nu en morgen
zit geen ontbijt op bed
en geen afscheid op station

tussen nu en morgen
zit geen jij en ik
Misschien had je je redenen
om mijn leven in te wandelen
terwijl de Zomer aan zijn einde kwam,
even dacht ik nog
dat wij konden bloeien

maar je vertrok, samen met de Herfst.
en
zoals een boom doet bij zijn blad

je liet me los.

donderdag 3 september 2015

September

September. De Herfst sluipt er langzaam in. Buiten wordt je begroet door de zon, maar steek je je handen al diep in je zakken. Terwijl ik schuil achter mijn sjaal begroet ik de nieuwe maand.

Vorig jaar was het anders. Ik werd niet alleen verliefd op een seizoen, ook op een jongen. En bij die jongen kwam een hele stad. Sindsdien waardeer ik elk hoekje, elk gezicht en elke straat. Alle geurtjes, de bomen, eettentjes en dromen. Arnhem is een stad voor creatievelingen, en ik hoor er zonder twijfel thuis.

Hoe fel de zon ook is, stiekem loop ik al rond in dikke truien. Zonder jas natuurlijk, want dat is wat je in september hoort te doen. Nu ik 5 dagen per week in Arnhem ben, kan ik het niet laten om na de lange dag even de stad in te duiken. Even lachen naar mensen en een café induiken voor een kop thee, en dat gepaard met een goed boek.

Dit seizoen ga ik een thuis maken, een nieuw begin. Eerder rook mijn jas naar het mislukken van een Zomerliefde in het hartje van de Herfst. Nu ruikt het naar vanille, groene thee en zelfstandigheid.