zondag 28 december 2014

Rockabilly's and pin-ups

So, today I was all preppy to try a pin-up hairdo. I went on the internet and literally consumed myself with all these hair and make-up tutorials. Eight videos later, I felt confident enough to try a hairstyle myself. Of course, I miserably failed the first time. And the second. And the third. Fourth. Fifth, etc. But, most importantly, I did not give up! And, after spending a full morning in the bathroom, I finally succeeded to get a victory roll (oh, that name, how suiting) in my hair. I added a bandana and I was ready for a melancholic day, listening to some records and crying over the sad weather outside.




zondag 21 december 2014

zaterdag 13 december 2014


For a star to be born, there is one thing that must happen: a gaseous nebula must collapse.

So collapse.
Crumble.
This is not your destruction.

This is your birth.

Zoe Skylar








vrijdag 5 december 2014

Zieken(t)huis

5 December is een gekke dag om je in het ziekenhuis te bevinden. Droevige mensen draaien mee met de draaideur bij de ingang. Tegenover me zit een man, zijn levensjaren staan met fijne lijnen op zijn gezicht getekend. Iets verderop loopt een jonge vader, onder zijn arm draagt hij een groot cadeau. Hij loopt richting de afdeling Oncologie, en mijn hart steekt.


Boven ons, aan het glazen plafond, balanceert een grote mobiel. Als ik mijn ogen fijnknijp zie ik hem langzaam bewegen. Ik heb het best wel zwaar, zo tussen geluk en ongeluk in. En zo balanceer ik ook maar een beetje in de ruimte, net zoals het kunstwerk dat boven mij hangt.

Sint en Piet doen hun intrede in de hal. Zo ook een vrouw in een steriel witte badjas en een paal op wieltjes met een doorzichtig zakje eraan. Aan haar arm zitten slangetjes, en aan haar kin hangt een traan. 

Opeens zijn alle ogen gericht op de loopbrug die boven ons zweeft. Twee fluoriserende gestalten duwen een brandcard voort  van A naar B op de lange brug. Niet veel later daarna duw ik mijn zorgen opzij met de gedachte dat er 2 etages boven mij misschien wel leven wordt gegeven aan een nieuw klein mensje.

Leven en dood, zo tastbaar dichtbij in één ruimte. Uiteindelijk balanceren wij allemaal. Tussen tranen en lachen, verzorgen en zorgen, bezoek- en afscheidsuren. Allerlei mensen, allerlei verhalen, en ik bevind me er toevallig tussenin. 

dinsdag 2 december 2014