In woorden geef jij je nooit toe aan 'veel' of 'altijd'
maar je bent alles.

Hoe je lippen opbloeien in de taal
het universum dat schuilgaat tussen je oogleden
je lichaam
die zich losmaakt in rimpels.

Ik zoek het voelen,
zoen niet meer.

In heimwee groeit verlangen.

Omgekeerd
zo lach jij nu naar mij.