In woorden geef jij je nooit toe aan 'veel' of 'altijd'
 maar je bent alles.
 Hoe je lippen opbloeien in de taal
 het universum dat schuilgaat tussen je oogleden 
 je lichaam 
 die zich losmaakt in rimpels.
 Ik zoek het voelen,
 zoen niet meer.
 In heimwee groeit verlangen.
 Omgekeerd
 zo lach jij nu naar mij.