Het is vrijdagmiddag, de vakantie is net een uurtje geleden ingegaan. Ik voel me moe, maar voldaan. Op het moment zit ik in TAPE, te wachten op een vriendin die ik al een hele poos niet heb gezien. Het is redelijk druk hier. Naast me heeft een man een tosti besteld, en tegenover me zit een groep jongens een werkbespreking te doen. Ik voel me een schrijfstertje, te midden van hen allen. De sfeer is hier zo leuk, omdat het hier op een huiskamer lijkt. Stoelen, banken en tapijt in de etalage van de lunchroom doen deze sfeer veel goeds. Er staat ook een kast met spelletjes, een piano en heel veel planten.
Wat zal ik zo eens bestellen? Ga ik voor een exotische groene thee, of misschien warme choco? Dorst heb ik wel, dat weet ik zeker. Ergens ook wel een beetje honger, maar het gevoel van vakantie vult me voldoende.
Alweer een paar minuten voorbij. Laat ik eens naar buiten kijken. Wat zie ik? Schoolmoeders met kinderen, een oude man op een vespa scooter en een man die de prullenbakken leegt.
Daar ging mijn telefoon. Het was een hijgende Emma. Dat betekent maar 1 ding: tijd voor thee en een goed gesprek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten