Blijven leren

"Blijven leren!" Het is de aanmoedigende leus die ik steeds vaker van stal trek wanneer ik het met mijn vrienden heb over hoe vastgelopen we ons voelen. Wanneer we zoekend zijn, maar niet weten hoe nu verder—qua carrière, stille dromen, hobby’s. Al die onbenutte potentie, waar laten we die? Stop het in een hobby, een cursus, een thuisstudie die je altijd al eens had willen doen. Geen excuusjes meer, geen demotiverend gedram, geen eindeloos "zelfverwijten-on-loop". Tijd voor actie!

Maar waarom is dat zo moeilijk? Waarom gunnen we onszelf die ruimte niet? Waar wachten we op? Of erger: waarom stoppen we voordat we goed en wel begonnen zijn? Ik zie dit bij mezelf, maar ik zie dit ook bij mijn vrienden. We willen iets nieuws proberen, een droom najagen of een hobby oppakken, maar zodra het niet direct lukt, gooien we het bijltje erbij neer. ''Het was blijkbaar toch niet voor mij'', zeggen we schouderophalend. Sinds wanneer zijn de eerste mislukte pogingen een reden om te stoppen in plaats van een onmisbaar onderdeel van het proces?

Dat het ook anders kan, heb ik zelf ondervonden. En dat ondanks mijn perfectionistische inborst! Ik wilde altijd alles in één keer goed doen. Een mooi streven, maar verre van realistisch. Vooral als het falen ertoe leidt dat je gefrustreerd opgeeft. Dat merkte ik bijvoorbeeld bij haken en zuurdesembrood bakken. Twee hobby’s waarbij trial and error onmisbaar zijn om van te leren. Inzien, bijstellen, opnieuw proberen. In plaats van mezelf te pushen (of te frustreren), gaf ik mezelf nu opnieuw de kans. Ik keek filmpjes, las blogs, ging stap voor stap te werk en liet mezelf fouten maken. En buiten al mijn verwachtingen lukte het daardoor juist. Niet omdat ik een natuurtalent bleek te zijn, maar omdat ik mezelf de ruimte gaf om te leren. En het gevoel dat ik daaraan overhield? Trots. Niet eens zozeer op het eindresultaat, maar op het feit dat ik was doorgegaan.

Laten we het breder trekken. Wat als we dit allemaal wat vaker zouden doen? Niet alleen op hobbygebied, maar ook in andere aspecten van ons leven. Wat voor moois zou er kunnen ontstaan als je wél die drie maanden onbetaald verlof opneemt om te reizen? Als je wél investeert in het opstarten van je eigen bedrijf? Als je eindelijk die taalcursus Frans ophaalt via de weggeefhoek op Facebook? Waarom gunnen we onszelf niet vaker de vrijheid om gewoon te proberen, zonder de druk om er meteen goed in te zijn? Misschien ontdekken we zo dat falen niet het einde is, maar juist het begin van iets sprankelends, iets nieuws. Waar zou jij vandaag nog mee willen beginnen?