Muziek

Kunstbende Gelderland

Komt dat zien! Voor iedereen die nog niet heeft uitgevogeld wat te doen vandaag, kom gezellig langs in Nijmegen bij de Lindenberg, waar dit jaar de voorronde van de Kunstbende Gelderland plaats vindt. Dans- en muziekperformances, fotografie, beeld, schilderwerk, fashion, expo, noem het maar op! 

Ik doe dit jaar mee bij het onderdeel expo, met mijn eerder geëxposeerde tentoonstelling 'Onder invloed van'. Een fotocollectie van verschillende jongeren onder invloed van alcohol en/of drugs. 

Nieuwsgierig geworden? We zijn de hele dag aanwezig op Ridderstraat 23 te Nijmegen. Tot daar misschien! 

7:36 pm

De woorden bij de keel gegrepen de

kreukels bij mijn kraag

het is verstikkend het doet

pijn

kortademig

ben ik

stop

doe dit niet

langer ik

kan dit niet aan

mooie ietsjes

Papadag

Het is Zondag, de eerste dag van de Zomer, zonder zon. Dus eigenlijk gewoon een dag. Al is dat niet helemaal waar, want vandaag is Vaderdag. Dat ene woordje wat deze dag net weer wat meer betekenis geeft, sinds de zon zich niet laat zien.

Dag papa, als je dit leest. Ik wil je iets vertellen, over jou, over mij, over ons 3 thuis. Over ons voor mama, over ons na mama. Over ons met elkaar, over ons zonder elkaar.

Op een dag als deze kan ik het niet laten om me toe te geven aan de sentimenteelheid, en ook ik vergrijp me dan al snel naar fotoboeken, en in dit geval ook onze interne harde schijf, sinds die alle foto's bevat van zo'n beetje ons hele bestaan. Wat me al snel opvalt is dat wij amper foto's hebben met elkaar. Wat ergens wel een verklaring heeft, die ik goed begrijp. Al vanaf mijn geboorte kroop ik altijd naar mama toe. In je armen veranderde ik al snel in een krijsend wurmpje, ik was onrustig en probeerde met al het getrappel en gekronkel weer bij mama te belanden. Ik voel me altijd een beetje ongemakkelijk als dit mij wordt verteld, want als vader van zo'n pasgeboren kleine moet dat nooit een leuk gevoel zijn geweest.

Eén van de weinige foto's van ons samen, en wat was ik hier nog jong..

Maar jij wist dat dat met de tijd wel zou veranderen. Al heeft dat erg lang moeten duren. Altijd was ik een mama's kindje. Het enige waar ik wel altijd een vader voor nodig had was het in elkaar knutselen van mijn speelhuisje, of het verstellen van de schommel zodat ik er op kon klimmen. En ook bracht jij mij graag naar bed. Boven mijn slaapkamerdeur zit namelijk een raampje, en als ik dan, al ingestopt en wel, eventjes een blik naar dat raampje wierp, gaf jij altijd nog even een poppenkast vanaf de andere kant van de deur.

Rond mijn 8ste levensjaar begon ik langzamerhand te ontdekken wat voor maatje ik aan jou had. Ik ging graag met je ravotten, bezig in de tuin of lekker fietsen. Voor al het avontuurlijke kon ik zonder twijfel altijd bij jou terecht.

Ook mocht ik graag naar je luisteren, nog steeds trouwens. Je bent ontzettend wijs en hebt zoveel mee genomen uit je jeugd waar ik altijd aandachtig van kan smullen. Ook qua muziek heb je me ontzettend weten te interesseren. Jouw passie voor de muziek van Frank Zappa bijvoorbeeld, ''een muzikaal genie'', jouw woorden. Ik weet nog goed, de warme dagen, wanneer er zogenaamd sprake was van een hittegolf die Nederland had getroffen, dan gingen we al te graag als gezinnetje naar het Veluwemeer. Toeren in ons rode autootje, met Robin en mij op de achterbank en lieve mama naast je voorin. En als Waka Jawaka dan speelde, dan mocht de volumeknop altijd nog 360 graden harder gedraaid worden en waanden we ons in Hawaii.

Stiekem kan ik altijd zo gniffelen om deze foto's, je hebt het voor elkaar gekregen om er uit te zien als je idool, Frank Zappa. 

Dit liedje doet me altijd denken aan het Veluwemeer en onze ritten in de auto daar naar toe. Vanaf 1:47 begaven we ons altijd eventjes in tropische sferen.

Maar natuurlijk, kleine meisjes worden groot. En wat een rollercoaster was dat. Met mama's ziektebed midden in de huiskamer, en invloeden van buiten af. We hebben heel wat voor onze kiezen gekregen die aantal jaren van mama's ziek zijn. Er waren momenten van onzekerheid, en toen mama net was overleden voelde het als een onprettig, onbekend pad waartoe we gedwongen werden het te betreden.

Niet lang daarna moest je stoppen met je werk. Het verlies van je prachtige vrouw, onze geliefde moeder, hakte flink in de pan. En hoe? Niemand keek er van op. Je viel in een zware depressie. Opnieuw werden Robin en ik blootgesteld aan allerlei nieuwe invloeden en aanzichten van het leven die we niet eerder hadden gezien. Maar zoals altijd, gewoon slikken en doorgaan. Altijd weer wachten op de zorgen van morgen.

Helaas was het klimmen uit de depressie niet zo gemakkelijk, zoals dat nooit is. Ik heb het je zien opeten. Je vermagerde, je was werkelijk helemaal afgetakeld. Men zou denken dat je leed aan slaap te kort, maar overdag werden de nodige uurtjes in bed besteed. Waarnaar je 's avonds weer zou opstaan en een boterhammetje zou smeren, en naar zolder gaan, jouw kamertje, jouw plek. 

De zolder, een klein museumpje van jou.

Nog steeds is het niet makkelijk. Er hangt nog altijd een depressie aan je voeten, en ook een ziekte maakt het leven het er niet makkelijk op voor jou. Daarnaast ook nog veel bijkomende financiële zaken. Het is een hele pil. En toch slik jij het, slikken wij het. Natuurlijk ben ik vaak boos geweest, heb ik niet kunnen en willen inzien waarom dingen soms zo egoïstisch konden gaan en je er niet voor Robin en mij kon zijn. Maar achteraf gezien, en na al weer wat jaartjes wijzer worden, begrijp ik het nu heel goed. Je uitlatingen over de maatschappij, hoe de wereld in elkaar steekt. Je maakt je er boos over. Voor mij een welbekend riedeltje, en toch begrijp ik nu heel goed wat je bedoelt, wat je al die tijd hebt proberen te zeggen, ons voor hebt proberen te waarschuwen. Ik begrijp het nu.

Maar tegelijkertijd. We kunnen niet ontkennen, we worden allemaal oud. Jouw onbegrip over dingetjes van nu, soms irriteer ik me er aan. Ik irriteer me soms aan het feit dat jij ergens bent blijven steken, waar wij zijn door gegaan. Je hebt je afgesloten, dingen gemist, en daar lijdt je nu aan. En ik haat het dat dat er dan weer eens bij moet komen, want lijden doe je al genoeg. Het is dubbelzijdig soms papa. Ik denk dat je heel goed begrijpt wat ik daarmee bedoel.

Bij jou is het een kwestie van accepteren. Je gemoedstoestand, je denkwijze, gewoonweg hoe jij bent. Jij bent jij, met al je gebreken, en tegelijkertijd je extraatjes. Elke dag leer ik van je. Je weet zoveel, misschien soms wel teveel. En dat is waar je soms botst, met mij, met anderen. Ik vind het rot hoe geïsoleerd je je soms moet voelen, hoe moeilijk zoiets kan zijn. Het voedt je depressie nog elke dag, als ik dat alleen maar voor je kon wegnemen, wat zou de wereld dan weer een stukje gemakkelijker voor je zijn.

Ondanks je afwezigheid in een paar dingetjes, ben je verder een top vader tot in de puntjes. Je kan heerlijk koken, je maaltijden geven me een enorme culturele voorsprong. Alle kruiden en leuke buitenlandse receptjes die je loslaat in en boven de pannen, dat vind ik ontzettend leuk! Als jij aan het kokkerellen bent is het altijd een feestje. Zelfs Hollandse andijvie tover jij nog om in een Oosters hoogstandje. 

Ook ben je heel goed in steunen, troosten en begrijpen. Als ik ergens mee zit, school of sociaal gezien. Je weet altijd heel goed wat je tegen mij moet zeggen. Je deelt je eigen ervaringen, herkent jezelf enorm in mij, en daardoor is het altijd fijn dat ik je thuis kan opzoeken voor wat troost en steun. Ik wil soms dat ik die therapeut voor jou kon zijn, zoals jij voor mij. En dat het je dan ook hielp. Dat gun ik je zo. 

Toekomstvisies? Die hebben we niet. Wensen? Dat wel. Ik hoop bijvoorbeeld dat we samen een lange periode van moeizaamheid en ellende achter ons kunnen laten, en we kunnen beginnen met een schone lei. Eentje die welvarende levens biedt voor ons alle drie. En dan hoop ik dat jij nog eens een verre reis mag maken, naar Griekenland, zoals je al vaak bent geweest. Of misschien toch nog wat verder? Wie zal het zeggen.

Ik heb geleerd dat het knokken is. Het was en is nog steeds knokken voor jou, maar ook knokken met jou, soms. 

Lieve papa, ik wou je zo graag iets geven voor Vaderdag. Ondanks dat we zo'n schijthekel hebben aan deze dagen met een functie, deze dagen vol verplichting en verwachting, is dit toch een cadeautje, van mij voor jou. Je bent een ontzettend wijze, knappe, sterke, pientere, humoristische en potentiële man. Je bent niet alleen mijn papa,  maar ook een beetje mama, een beetje Robin, een beetje mij, een beetje iedereen. Soms ben en zit je vol van alles, maar ik zit nooit vol van jou. Ik kan niet wachten om nog veel van je te leren, en je weer te zien genieten. Laat deze eerste Zomerdag daar een mooie start van zijn. 

Een dikke kus van je dochter,

die onvoorwaardelijk veel van je houdt.

9:44 pm

De reis is belangrijker dan de bestemming

zelfs als de dalen in de weg dieper zijn dan je dacht
en het uitzicht aan de top minder ver reikt dan gehoopt

doe-het-zelf prinses

bron: tumblr.com

Chet Faker

Nooit had ik gedacht dat ik zo'n passie voor een artiest zou hebben. Ik zie nooit in waarom mensen zich helemaal kunnen verliezen in een zanger(es) of band. Maar toen ik voor het eerst van Chet Faker hoorde, wist ik dat ik er connectie zat tussen zijn muziek en mijzelf. Meestal leg ik het zo uit, aan een leek: ''Zijn muziek spiegelt mijn ziel'' en zodra men begint met luisteren naar zijn muziek, krijg ik te horen ''mooie ziel heb jij..''

Een halfjaar heb ik er naar uitgekeken en gisteravond was het dan eindelijk zo ver. Chet Faker, live, Tivoli, Utrecht. 

Het was mijn eerste concert, en god wat heb ik een goede eerste ervaring gehad. De zaal was ten eerste al perfect. Een soort Hemel, zoals het licht viel, de mensen lachten en er werd meegezongen met de nummers. De akoestiek was ook helemaal juist, het ging dwars door je heen. De muziek deed bewegen en leven.

Ik begrijp nu precies waarom de Beatles huilende meisjes eerste rang hadden staan bij al hun concerten. Ik had de behoefte het zelfde te doen. Toen hij opkwam maakte mijn hart een golfslag van euforie en adrenaline. Hij begon al gelijk met één van mijn favoriete nummers 'Cigarettes and Chocolate'. De favorieten zijn de nummers met dat beetje eigen verhaal erin, van die nummers waar je je eigen gevoel in stopt en het dan extra speciaal voor je voelt zodra je het hoort. Het trekt je mee

.

Ik vind het lastig om iets hierover te typen maar ik wil het. Ik wou echt dat ik mijn gevoel kon uitdrukken, dat gevoel van verliefd zijn op de muziek. Niet alleen dat, maar ook verliefd worden van de muziek. Je wordt verliefd op de setting, op alles en iedereen in dat moment met elkaar.

Op internet las ik wel eens interviews over dat Chet er moeite mee had dan mensen zo in de telefoon/camera generatie zitten. Tijdens een concert zijn er tientallen handen die met een smartphone omhoog priemen om het moment te kunnen vastleggen. Ik begrijp precies van welke huizen hij komt. Tijdens zijn optreden verzocht hij het publiek om één nummer zonder telefoon of camera te luisteren, en gewoon te genieten. ''And if you don't know what to do, just listen to the music and move to it, it's really easy, nobody's watching 'cause you are all watching me..'' 

Foto's door Femke Hansen, fotografe @ Tivoli Vredenburg

Ik moet zeggen dat ik niet eens tijd heb gehad om mijn telefoon erbij te pakken. Natuurlijk, er waren zat momenten waarvan ik dacht ''oh, hier wil voor altijd aan vasthouden dit is zo verdomde mooi'', maar erg snel besefte ik me dat ik dat al deed, in mijn hoofd. Het moment kleeft aan je als het ware, en zo neem je het altijd met je mee. Dus ik liet de lens zitten, op één nummer na dan, omdat ik voor mezelf enig bewijs wou hebben van dat ik er heb gestaan, en heb genoten van die avond.

Ik neem een ontzettend bijzondere, warme, speciale herinnering met me mee. En ik hoop echt van harte nog een keer van deze kunstenaar te mogen genieten.

Sommige zeggen dat een hart moet breken om vervolgens te kunnen openen. Misschien is dat wel zo. Maar met breken komt ook vallen, en pijn. Iets moet zodanig gesmeten, vertrapt of gegooid worden wil het enige scheuren oplopen. En dat doe je een hart toch niet aan?

Hij is

Hij is dansen door de huiskamer en luisteren naar de regen.
Hij is een feestje op zaterdag en luieren op zondag.
Hij is sterren kijken om middernacht en knuffelen om 4 uur 's ochtends.
Hij is liefdevol kussen en vurig hals bijten.

Hij is alles wat ik wil, maar zelden krijgen kan.

Arnhem Velperpoort

Wegwaaien aan het perron
weer een trein gemist
blaren er aan gelopen
en vreemdelingen geteld

de spits leefde
de mensen bruisten het station op en af
wuiven naar de glazen doos op wielen
en de zon viel mooi die middag

92 waarheden - challenge

Een hele poos terug werd ik getagd om deze challenge te doen. Normaliter doe ik hier nooit aan mee, maar voor de verandering gooide ik het roer om aan gaf ik me volledig toe aan deze challenge Het is de 92-waarheden challenge, of het er 92 zijn, geen idee. Zo niet, dan is dat al een onwaarheid, lekker begin.. Wel ja, zie hier mijn gebazel op een aantal vragen!


Wat was jouw..

Laatste drankje?
Een shotje Metaxa samen met mijn vader

Laatste telefoontje?
Een telefoontje naar mijn werk

Laatste smsje?
''Ahh wat ontzettend lief dat kaartje, dank jullie wel! Dat doet me goed, ik ga ervoor!''

Laatste nummer dat je geluisterd hebt?
SPZRKT & Sango - the motive / used to the melody

Laatste keer dat je hebt gehuild?
Gisteren

Heb je ooit..

Iemand twee keer gedate?
Twee keer op een 'date'? Jawel, dat heb ik wel gedaan

Een relatie gehad met iemand die vreemdging?
Ja

Iemand gekust en daar spijt van gehad?
Nee, nooit

Iemand verlaten?
Ja

Overgegeven van de drank?
Nee, wel van spacecake

Drie van je favoriete kleuren:
Wit, zwart en donkergroen



Vorig jaar (2014), heb je..

Nieuwe vrienden gemaakt?
Ja zeker!

Gelachen tot je moest huilen?
Meerdere keren

Iemand ontmoet die je veranderd heeft?
Ja, meerdere personen, ik ben ze dankbaar

Uitgevonden wie je echte vrienden zijn?
Deels

Algemeen:

Heb je huisdieren?
We hebben een tamme huiskraai, een kauwtje is het eigenlijk

Wat zou je graag eens willen doen op een date?
Naar een leuke kunst-expo/museum of gaan poolen, dat lijkt me beiden echt ontzettend leuk!

Wil je je naam veranderen?
Vroeger altijd wel, want ik vond mijn naam stom, maar ik krijg nu vaak te horen dat mijn naam erg bijzonder en mooi is, en hij onvoorwaardelijk bij me past. Dus ik ben er toch wel erg blij mee.

Wat deed je op je laatste verjaardag?
Ik ging op een date met een jongen en ben naar een fuif geweest in Arnhem

Hoelaat werd je vandaag wakker?
Uurtje of 8

Wat deed je gister rond middernacht?
Ik lag vredig te slapen


Noem iets waar je niet op kan wachten:
Ik kan niet wachten om te verhuizen naar Arnhem, en mijn nieuwe opleiding te beginnen. Ik kijk er ontzettend naar uit!

Is er iets wat je aan je leven zou willen veranderen, zo ja, wat?
Mijn thuissituatie is nogal een wirwar, en ik wou dat ik dingen voor iedereen hier makkelijker zou kunnen maken

Heb je ooit een gesprek gehad met iemand die Tom heet?
Wie niet!

Hoe noemen je vrienden je? Heb je een ''nickname''?
Meestal noemen ze me 'Ais', alsof mijn naam niet al kort genoeg is potverdorie..

Relatiestatus?
Ik vaar al bijna een jaartje rond op de vrijgezellenboot (ik wou dit minder zielig doen klinken, maar nu klink ik meer als een zielige ziel dan ooit de bedoeling was, shit)

Sterrenbeeld?
(white girl voice) ''I'M A VIRGO OH MA GAHD'' Jep, Maagd dus.

Basisschool?
De Annie M.G. Schmidt in Dieren

Middelbare school?
Rhedens Dieren/Rozendaal

Vervolgopleiding?
ArtEZ Hoge school voor de Kunsten, te Arnhem

Wat voor haarkleur heb je?
Ik zou het niet weten, donkerblond, lichtbruin? I'm confused.

Ben je lang of klein?
Ik ben lang, god damn it.

Heb je een ''oogje op iemand''?
Ja, een knipoog naar de postbode

Wat vind je leuk aan jezelf?
Mijn haar, mijn gevoel voor humor, mijn taligheid

Heb je piercings?
Ik heb gaatjes in mijn oren, rebels he?

Tattoos?
Nog niet

Links- of rechtshandig?
Rechts, maakt dat me nu minder bijzonder?

Zijn je ouders nog bij elkaar?
Ja, maar het is een lange afstandsrelatie. En bellen vanuit de Hemel is heel lastig. Toch houden ze oneindig veel van elkaar, daar geloof ik in.

Eerste keren:

Eerste operatie?
Nooit gehad

Eerste piercing?
Ik heb mijn oorbellen laten schieten toen ik 14 was, ja, toen pas. Ik was een bange scheet.

Eerste vrienden?
De knuffels in mijn geboortewiegje :)

Eerste sport?
Zwemlessen van meester Arie, de creeper

Eerste zoen?
Heel stom.

Eerste vakantie?
Ik was nog heel klein, dus ik herinner me er precies niks van. Maar, het was een caravan vakantie naar Lemmer (Nederland), en ik ben weggelopen, zo'n 5x. Volgens mij vond ik het er niks aan.

Eerste paar sneakers?
In groep 8, tenzij all-stars ook sneakers zijn, die rockte ik al toen ik 3 was. Maar all-stars zijn gympen, dus ja, toch groep 8.

Eerste keer?
Op oud&nieuw, wat een fiasco..


Op dit moment:

Eet ik..
Helemaal niks

Drink ik..
Ijskoud water

Maak ik me klaar om..
Door te blijven gaan met niksen

Luister ik..
CTEPEO 57 - Kackwursthouse

Wacht ik..
Op een berichtje en het avondeten


Toekomst:

Wil je kinderen?
Dat weet ik nu echt nog niet, waarschijnlijk wel omdat ik heb gehoord dat rond het eind van je twintiger jaren het moedergevoel behoorlijk begint te knagen

Wil je trouwen?
Het is geen must

Carrière?
Iets waar ik mijn passie in kwijt kan en waar ik dol gelukkig van word, een centje ermee verdienen is natuurlijk een gewenste bonus

Wensen?
Een rijbewijs en een vette pick-up of schattig rammelbakkie

Huisdieren?
Ik ben er nog steeds niet helemaal over uit. Of een Britse korthaar, of een husky, of een mopshond. Ik neem sowieso een moestuin met adoptie-slakken, daklozen, snap je 'm? Ha-ha.


Wat verkies je?

Ogen of lippen?
Oh wat lastig, de clichékeuze dan maar: ogen

Knuffelen of kussen?
Kussen, want in mijn dictionary gaat dat gepaard met een omhelzing, automatisme denk ik

Ouder of jonger?
Ouder

Romantisch of spontaan?
Spontaniteit is key

Gevoelig of luidruchtig?
Dan toch liever gevoelig

Een flirt-around of relatie?
Ik ben een sucker voor temporary dingetjes, dus ik kies voor relatie

Deugniet of braverik?
Ik ben wel te porren voor wat gekkigheid, het leven zonder een deugniet deugt niet (ha, worden we toch even slightly poëtisch)

Heb je ooit..

Een vreemdeling gekust?
Een complete vreemdeling, zonder enige woordwisseling? Nee, maar ik zet het bij deze op mijn to-do

Sterke likeur gedronken?
Jawel, maar ik ben er niet zo weg van. Ik moet het leren drinken, want verstand hebben over sterke drank lijkt me best wel bad-ass. Maar dan wel echt Gall&Gall niveau, die kunnen altijd lekkere verkooppraatjes houden.

Je bril/lenzen verloren?
Opzettelijk ja.

Iemands hart gebroken?
Ik hoop van niet, ik denk eerder andersom. Maar ik ben best sterk hoor (haalt neus op)

Je eigen hart gebroken?
Oh hier was de vraag al. Ja dus.

Onder arrestatie gestaan?
Ja, voor m'n fietslampen. Verdomde smerissen ook,

Gehuild op een begrafenis?
Ja absoluut


Geloof je in..

Jezelf?
Ik geloof in mezelf ja.

Wonderen?
Niet bepaald.

Liefde op het eerste gezicht?
Ja, een volmondige ja.

De Hemel?
Stiekem een beetje, maar ik denk dat ik er meer in hoop dan dat ik er in geloof, of klinkt dat gek?

Kussen op het eerste afspraakje?
Is dat een geloof? Waar kan ik me daar voor inschrijven? Is daar ook een kerk voor? (wenkbrauwwiebel)

Ik denk aan jou
jij ook aan mij?

11:28 pm

Pick up the nearest book to you, turn to page 45. The first sentence explains your love life.

''Dat je best wel stoned in iemand z'n studentenkamer best wel diep zit te discussiëren over best wel belangrijke dingen in de maatschappij, weetjewel.'' - Taal is zeg maar echt mijn ding, Paulien Cornelisse

Bijna eng hoe erg dit klopt van alle kanten.

Je zit nog in mijn hoofd,
maar niet meer in mijn hart

Ik keek laatst in een doos met oude spullen
en in me knaagde een heimwee
verlangend naar iets nieuws

Fotografieles

Vandaag zowaar een fotografieles gehad van mijn vriendin Rosanne. Sinds ik nu vakantie heb (ha-ha, wat jij?), heb ik alle tijd om nieuwe dingen op te pakken. Foto's maken heb ik altijd al leuk gevonden, een moment vast leggen. Helaas ben ik nog geen eigenaresse van een eigen camera, maar met een telefoon kom je al heel ver. Deze foto's daarentegen zijn gemaakt met de Nikon van Rosanne,

Er was weer genoeg te zien en te doen in Arnhem. Zo hebben we even rondgeneusd bij het Rozet, en vervolgens zijn we naar de opening van Roofgarden geweest. Zeker een aanrader, heel leuk aangekleed en de sfeer is ook goed. Een goede tijdbesteding voor de vakantie!

Het dorp

Het dorp. De vrouwen daar zijn hun zwangerschap kilo's nog niet kwijt. Niet dat het uitmaakt, nummertje 4 is alweer op komst. De samenstelling is simpel. Koters, 35 plussers, de kerk-commune en de grijzen, die langzaam verstoffen achter het raam van het lokale ouderenhuis.

Elke woensdag is er markt, en je zal wel gek zijn als je daar niet even je hoofd laat zien. Janny kletst daar met Ellen, over het dorpsschandaal van afgelopen week. Herman komt zijn wekelijkse haring halen, hij is altijd stipt op tijd.

Het dorp. Het dialect vloeit, alsof er stroop tegen een muur gesmeten wordt. Iedereen kent ieder, en ons kent ons. Moeder wast, moeder strijkt, moeder baart. Vader werkt, vader rijdt, vader slaapt.

De libelle-moeders, om 15:00 staan ze op het plein. Gehuld in Miss Etam kleding, halen ze hun kroost van school. Maar achter elkaars rug praten ze, over het gedrag van die andere jongste, de zwemdiploma's, de schooltuintjes, de bolderkar en de bibliotheekboeken.

En altijd maar dat aantonen. ''Die sproeten? Ja, die heeft ze echt van pa..'' ''Oh, wat voor streek heeft 'ie nou weer geleverd? Dat moet er wel één van Willeke zijn!'' Bah.

Welgeteld 4366 inwoners. Iedereen deelt dezelfde dokter, want het dorp kent er maar één. En zo weet iedereen wanneer Jantje weer thuis zit met een loopneus, en Henkie weer eens zijn knieën heeft opengehaald na te hard rennen op de stoep.

Gelegen in de Biblebelt. Altijd bidden voor het eten. Elke zondag naar de kerk. En ben je er niet? De volgende dag weet het hele dorp ervan. 'Jezus leeft!', wordt er in de weilanden gepredikt. Nooit klinkt er een ''godverdomme'', nee nee, dat maar laten, anders heb je het hele dorp om je heen.

Het dorp. Alles verloopt er vredig, perfect, bijna saai. Zo stil gelegen, aan het water. Wie goed luistert, hoort niks.