Van je handen
van je adem
op zoek naar je hart
naar je slag
naar houvast
je armen kennen zoals het was
het moet een soort wiegen
zijn of zijn geweest
en ongekrenkt zo blijven
niet geleefd
niet gevraagd niet gewild
alleen wij beiden
zachtjes wrijven
geen halve dingetjes
tusseninnetjes
niet breekbaar
niet zoals goud of glas
van je handen
van je adem
naar je hart
naar je slag
laat me daar maar blijven
in je armen
zoals het was.