Als ik zou rappen, dan klinkt het een beetje als..

Het leven is een les in geduld. En ik zou je willen vertellen hoe het gaat met me, ik praat graag met je. Maar momenteel gaat het even niet zo goed, ik doe wel wat ik doen moet maar zit even zonder moed. Het voelt als douchen in de stroop. Stromende stralen die maar moeilijk langs me geraken. Overspoelt door de gedachten, moe van het lange wachten. En je vraagt je bij jezelf, ''hoe gaat het met mezelf?'' Buiten om me heen waakt de stilte, maar van binnen ben ik aan het gillen. Ik weiger langer te tillen, toch weiger ik die pillen. Wat is vertrouwen, van wie kan ik houden. Wie vertelt me hoe en wat, wie zet me weer recht op het pad. Ik vertel je nu, het leven is een les in geduld,  je zit het uit. Je moet, en je zult.