2:47 pm

maar lieveling
een nieuw begin
betekent ook
dat je eerder ergens
rommelig geëindigd bent

Je naam begon met de mooiste letter van het alfabet
(een kans van 1 op 26)

- Eva Zwaan

“Most of my life has been spent trying to shrink myself. Trying to become smaller. Quieter. Less sensitive. Less opinionated. Less needy. Less me. Because I didn’t want to be a burden. I didn’t want to be too much or push people away. I wanted people to like me. I wanted to be cared for and valued. I wanted to be wanted. So for years, I sacrificed myself for the sake of making other people happy. And for years, I suffered. But I’m tired of suffering, and I’m done shrinking. It’s not my job to change who I am in order to become someone else’s idea of a worthwhile human being. I am worthwhile. Not because other people think I am, but because I exist, and therefore I matter. My thoughts matter. My feelings matter. My voice matters. And with or without anyone’s permission or approval, I will continue to be who I am and speak my truth. Even if it makes people angry. Even if it makes them uncomfortable. Even if they choose to leave. I refuse to shrink. I choose to take up space. I choose to honour my feelings. I choose to give myself permission to get my needs met. I choose to make self-care a priority. I choose me.” - Daniell Koepke

“Sometimes you meet someone, and it’s so clear that the two of you, on some level belong together. As lovers, or as friends, or as family, or as something entirely different. You just work, whether you understand one another or you’re in love or you’re partners in crime. You meet these people throughout your life, out of nowhere, under the strangest circumstances, and they help you feel alive. I don’t know if that makes me believe in coincidence, or fate, or sheer blind luck, but it definitely makes me believe in something.”

Elk einde is een nieuw begin

Met opgeheven hoofd verlaat ik voor de laatste keer de examenzaal. Nou ja, laatste keer? Ergens zweeft de gedachte aan een herkansing rond in mijn hoofd, maar dat zijn zorgen voor 11 Juni. Een ellenlange vakantie lacht me tegemoet.

Oké, zeeën van tijd dus? En hoe denken we die eens te gaan besteden? Vandaag heb ik geïnvesteerd in een nieuwe agenda. Fijn om weer ''schoon'' te beginnen, nu er een nieuw hoofdstuk in het boek des levens aanbreekt. Ik heb eindelijk tijd om voornemens te gaan maken (een beetje te laat, aangezien 2015 al een aantal maanden gaande is).

Hoezeer het ook ontspannend kan zijn om te zien waar je strandt aan het einde van de dag, vind ik het ook erg prettig om me aan planningen te houden. Ergens heb ik dat wel aan school te danken, want vroeg opstaan vind ik helemaal geen probleem. Het helpt me om het meest uit mijn dag te halen. Nu school geen obstakel meer vormt voor mijn tijdsbesteding, kan ik me gaan richten op sporten en fit worden.

Ook is er eindelijk tijd om mijn ideeën te bewerkstelligen. Ik barst van inspiratie, en ik hoop dat mijn hoofd een beetje kan leeglopen, zodat ik met een frisse blik mijn kunstopleiding tegemoet kan gaan.

En verder? Veel feestjes, veel de gezelligheid opzoeken. Ik hou ervan om nieuwe mensen te leren kennen, contacten leggen is naar mijn idee namelijk supergezond (en leuk)! Ook veel theeleuten, veel lezen, veel netflix, veel zonnen. Maar vooral, veel niks. Ontspannen, bijkomen, ontdekken wie ik ben en waartoe ik in staat ben. Kom maar op met die Zomer

Ik ben de protagonist
ik schrijf woorden en bind ze
in een gedicht
en ik kan sonnetten over je schrijven
maar ik doe het niet
meer

zoals ik zei
ik ben de protagonist
tevens schrijfster
noem het een autobiografie

samengesteld in letters
woorden
zinnen
bepaal ik mijn eigen verhaal

ik bepaal het begin
het einde
er is geen midden

lees tussen de komma's
en haken door
vind me tussen de zinnen
onder de trema e's

lees me
begrijp me
en bekritiseer me

ik ben als een open boek

De dakkapel

©

1:37 pm

Why should I be sad?
I've lost someone who didn't love me.
But they lost someone who loved them.

source: tumblr.com

12:08 AM ''I have never reached such heights''

It's a shame that I totally missed out on the release of this song, because I really like Jamie xx/the xx. His music connects to my soul on a level I can't even express in words or emotions. So, today I heard this for the very first time, and, I'm going to be completely honest with you, I was in sincere ecstasy. I cried, I laughed, the song touched me in every way possible. And I know it sounds so bizarre, but it's always that one song that gets to you. You can hide, but the song comes to find you. 

Why the fuss, you may ask? Well, lyrics have never applied to my life so well. I'll explain. In my life I came across two guys who totally swept me of my feet. It was two times, that I really had fallen in love, and sadly things didn't work out. But that's where the problem comes lurking around the corner. You see, I get attached too easily. I grow towards people, but people don't always grow on me, you know.  After the aftermath, I find myself still thinking about them, not being able to let them go. Every now and then, in my head I stumble upon those faces again, the things we shared, places we visited and the conversations we had. And not in that cliché kind of way, I've seen that, I've been there. It was different.

The girl sings that she is going to these parties where she desperately looks for someone to go home with, and she hopes that she can find that connection again she once had. But that's not how those things work, she is trying to hard. So she starts thinking about this guy she used to see, and wonders if he will ever find someone who was just like her. Will there ever be someone who can replace her, and vice versa, will she ever find someone like him?  She just can't seem to lay her finger upon it. But she aches, god, how she aches.

I go to loud places to search for someone

To be quiet with who will take me home

You go to loud places to find someone who

Will take you higher than I took you

Didn't I take you to higher places you can't reach without me?

Reach without me?

[Chorus]

I have never reached such heights

I feel music in your eyes

I have never reached such heights

I go to those places where we used to go

They seem so quiet now

I'm here, all alone

You go to new places with I don't know who

And I don't know how to follow you

[Bridge]

Higher

I take you higher and I’ll take you

Didn’t I take you higher?

I take you higher

I take you higher and I take you

Didn’t I take you higher?

Didn't I take you to higher places you can't reach without me?

Reach without me

[Chorus]

I have never reached such heights

I feel music in your eyes

I have never reached such heights

Oh (x10)

I feel music in your eyes

I have never reached such heights (x2)

You're in ecstasy without me

When you come down

I won't be around

Vijfentwintigduizend

Lieve lezers,

Ongelooflijk, 25000 views! Ik kan niet geloven dat ik zoveel kijk heb gekregen, op dit kleine stukje van mezelf, bestaande uit bytes en pixels. Dank daarvoor! Ergens begrijp ik niet zo goed waarom dit al in zulke getallen kijk heeft getrokken, maar hartverwarmend is het zeker. Blijkbaar heb ik in de afgelopen jaren mijn gedachtes weten te verwoorden en door mijn keyboard weten heen te persen, en zo kwam het dan, als eindproduct op jullie beeldschermen.

Het doet me goed om te weten dat ik gehoord word, of in dit geval gelezen dan. Ik begon met schrijven omdat ik wist dat ik iets te zeggen had, maar ik geen raad wist met hoe mezelf verbaal te uiten in mijn directe leefomgeving. Daarom bleef het een poos anoniem en ingetogen. Als je terug kijkt naar mijn beginnende bloggers-fase, dan zie je dat ik vooral wat te zeiken had. Dat klopt, ik was een enorme zeikerd. Mede omdat ik zo ontevreden was. Maar ik ben een volwassen meid nu, en begrijp dat dingen nou eenmaal niet altijd gaan zoals je wilt.

Zo heb ik al heel wat obstakels overwonnen, en hoe onprettig die soms ook zijn geweest, ze hebben me geïnspireerd om te blijven schrijven. Ik heb geleerd dat je dingen niet altijd naar je hand kunt zetten, wat veel emotie los maakt soms. Maar ook positief, als ik verliefd ben dan kan ik lovend blijven schrijven over die ene jongen die dan net dat ene vonkje in mij doet ontwaken.

Mezelf uiten vind ik dan ook erg belangrijk, en ik heb het geluk dat ik redelijk goed ben met woorden (althans, als ik jullie moet geloven). Daarover gesproken, echt, ik ontvang vaak ontzettend leuke reacties op mijn blog. Dat is het leukste aan bloggen denk ik, iedereen, overal leest het. En iedereen leest iets op zijn eigen manier. Het leukste is dan toch wel, als iets wat jij hebt geschreven een snaar raakt.

Ik hoop dat ik in de toekomst mezelf en ook jullie kan blijven verassen met een sterk gedicht of een goed verhaal. Met alle liefdesverdriet, pijn, verlangen, vreugde en boosheid van dien, ik zal er altijd inspiratie uit kunnen blijven putten, en erover schrijven zal ik ook zeker blijven doen!

Veel liefs en dank,
Aisi

Om eerlijk te zijn

kan ik echt niet meer wachten

Wie ben ik?

Niet om als een zweverige wierook dame te klinken, maar in het leven zijn we vaak genoeg opzoek naar wie we zijn. En als we onszelf dan eens een keertje tegenkomen in de zoveel tijd, dan is dat wat we zien niet altijd iets wat ons aanstaat. Wat wil ik? Waarom reageer ik zoals ik doe? Kan ik niet veranderen? Ik ga er van uit dat dit voor de meesten toch wel bekend in de oren klinkt.

Regelmatig kom ook ik mezelf tegen, vooral als ik er even doorheen zit en me afvraag of dingen anders waren gegaan als ik ze anders had aangepakt. Vandaag besloot ik om een keer een persoonlijkheidstest te doen, gewoon voor de lol, om wat tijd te doden tussen het studeren door.

Turns out, ik ben heel veel over mezelf te weten gekomen! En wat is het fijn om dingen te lezen waarvan je denkt ''he verdorie, eindelijk iemand die het begrijpt!''. Het schetst een goed beeld van mijn sterke en zwakke punten, hoe ik ben in relaties en vriendschappen, mijn toekomstperspectief en hoe ik reageer in bepaalde omstandigheden.

Nieuwsgierig? Geen probleem, via deze link kan je mijn profiel bekijken.

Mocht je nou denken ''he nou, leuk zo'n testje, doe mij ook maar!'', dan moet je even naar 16personalities.com. Het kost nog geen 12 minuten van je dag, en je bent een stuk wijzer over jezelf na het maken van de test. Je krijgt een uitgebreide uitslag op allerlei aspecten zoals carrière, relatie etc.

Wat voor persoonlijkheidstype ben jij?

SHURA - TOUCH

There's a love between us still
But something's changed and I don't know why
And all I want to do is go home with you
But I know I'm out of my mind

7:59 pm

Ik denk veel, ik spreek mijn gedachtes soms uit. Meestal schrijf ik ze op, om het niet te vergeten. En ik kan best bang zijn voor de toekomst, het feit dat er een dag komt dat ik alles van het hier en nu misschien wel vergeten ben. Daarom schrijf ik ze, mijn herinneringen, voluit.

En voor een schrijfster ben je nooit echt weg, of dood. Misschien ben ik dat dan ook ooit voor iemand, als ik maar genoeg mijn gedachten hier uitspreek, op dit kleine stukje, van mezelf.

En ik denk dat als ik van iemand zou houden nu, ik ontzettend gelukkig zou zijn. En ik zou over hem schrijven, zoveel schrijven. Zodat de liefde, zelfs als die ooit verloren gaat, écht nooit vergeten is.

We zijn altijd maar bezig met zoeken, naar liefde, onze droombaan of een mooi huis om in te huizen, en te schuilen. Maar, wat als we nu allemaal eens beginnen met vinden? Ik begin vandaag, en misschien, heel misschien, vind ik dan vanzelf ook wel iemand, in plaats van altijd maar te zoeken.

Vragenrondje

Wat zijn je zwaktes?

Ik raak snel gehecht aan mensen.

Waar word je vrolijk van?

Heb je even? Ik word van heel veel dingen vrolijk. Mooie lichtval, mensen kijken, groene thee, een goede wijn, plaatjes kopen. De lijst is eindeloos.

Heb je spijt?

Ja, ik heb zeker spijt van dingen.

Hield je ooit van iemand?

Heel veel.

Wanneer huilde je voor het laatst?

Vorige week nog.

Tandenpoetsen en daarna een glas jus d'orange?

Liever niet.

Ooit iets gestolen?

Ja, een geel badeendje, omdat ik die moest hebben (don't shoot the messenger, ik was toen 8 of 9)

Heb je een geluksgetal?

Meerdere zelfs! En nu wil je ze zeker horen, nou, vooruit: 7, 8, 21, 22

Welk nummer kan je vaak genoeg luisteren zonder dat je er moe van wordt?

Chet faker ft. Kilo Kish - Melt

Photoset

Examenstress

Zo. Na een hele dag pennen, lezen, arceren, thee zetten, strepen, krassen en bladeren vind ik het voor nu wel even welletjes geweest. Even uit de sleur, en morgen weer fris er tegenaan.

Een bekend fenomeen waar een grote groep scholieren nu tegenaan loopt te hikken: de examens, met de bijkomende stress. Voor ons lijkt het alsof de wereld van dit moment afhangt, wat misschien ergens, een beetje wel waar is, mits je daar de juiste argumenten voor levert. Want als we kijken naar het grotere plaatje, dan stelt dit maar een dwarsdoorsnede van een haar voor.

Maar waarom dan toch die druk? De constante 'wat als..' die door je hoofd galmt? Waarom dat slechte slaappatroon en die constante behoefte aan junkfood en wegrennen van alles en iedereen? Omdat dit het moment is, waarnaar wij met onze nietige leventjes naar toe hebben gewerkt. Jaren onderwijs, wat begon bij een blokkendoos en wat eindigde bij chromosomen, scheikundige vergelijkingen en een vocabulaire waar je 'U' tegen zegt. Voor nu dan.

I hate to bust your bubble, maar vanaf hier wordt het alleen maar erger. Als ik kijk naar de leefomgeving van de doorsnee student (ik bedoel maar, het putje van de gezamenlijke douche(!) kom nou..), en het pak werk dat zij moeten leren voor tentamens, pfoe, daar fluit ik liever nog even naar. Helaas, soon to be, realiteit voor de meesten van ons.

En tegelijkertijd kan ik niet wachten. Met pen in de hand wiebel ik op m'n stoel, denkende aan waar ik het allemaal voor doe. Mijn eigen kamertje, plaatjes draaien tot de max, fietsen door Arnhem, de feestjes, de avonden waarbij je in je broek piest van het lachen. En, toch ook weer, de stress. Ja, ik kijk uit naar de stress. Een compleet nieuwe soort stress, dat wel, omdat ik dan doe wat ik leuk vind. De stress om je product-to-be zo af te ronden dat je tevreden bent, dat je trots kan zijn op je werk, de tranen en zweet die je erin hebt gestopt. En de uiteindelijke voldoening die het geeft als je werk ingeleverd is, en het cijfer loont.

Dus, kom op mede scholiertjes! Nog één keertje knallen, en dan samen die vertiefde examenzaal in, lekker zweten en met je pen over dat papier racen. Belast nog even elke cel die je hersenbrei bevat, om ze vervolgens uit te roeien op Albufeira, Starbeach of ander dellerig vakantieoord met een flinke emmer alcohol (keeping it classy) en een slof export peuken voor een tientje.

9:21 pm

En het missen doet pijn
en het verlangen duurt lang
en het punt is
dat er ook een komma is
en een vraagteken

een open eind