Filosofisch gedoe

4 Atheneum, een uitgebreide vriendenkring, een dak boven m'n hoofd, een laptop op m'n schoot en nog heb ik geen idee wat ik aan moet met mezelf. School afmaken is iets dat (helaas) bovenaan mijn lijstje staat. Toch vraag ik me nog dagelijks af wat mijn functie in dit leven is. Waar liggen mijn talenten? Wat vind ik leuk? Waar zie ik mezelf staan later? Welk shirt staat niet flets boven mijn lievelings spijkerbroek? Dat soort gekeutel. Ik ben er nog niet over uit.

Zo kan ik me ook opvreten aan mensen die hun toekomst al tot in de puntjes hebben uitgewerkt. Hoe is het mogelijk, denk ik dan bij mezelf. Ik heb het vast geërfd van papa. Zo weet hij nooit een uur voor etenstijd wat we eigenlijk gaan eten. Dit wil wel is leiden tot een ritje afhaal chinees (zit ik verdomd weinig over in, nu we dan toch eerlijk zijn). 

Waarschijnlijk ben ik gewoon een ongeleid projectiel, een uitzondering. Mijn gezicht deukt altijd zo lelijk in als men mij vraagt wat ik later wil worden. Alsof ik een tijdmachine betreed en de rimpels al in me gezicht staan gedrukt. Die vraag zal toch nog even onbeantwoord moeten blijven. Helaas pindakaas.

Laat ik me voor nu maar bezighouden met het updaten van mijn facebook-status en mijn dagelijkse ditjes en datjes op twitter uitsproeien. Dat is tenslotte wat iedereen doet tegenwoordig, toch? Zolang ik me geen zorgen hoef te maken om ''wat de pot schaft'' morgen avond, heb ik niks te klagen.