Zondagblog

Ken je dat gevoel nog van vroeger? Dat je dan wakker werd en gelijk opsprong om je gordijnen opzij te schuiven, om te zien of het had gesneeuwd, zoals ze hadden voorspeld. Dat gevoel had ik vanochtend.

Op mijn sloffen ben ik rond een uur of 9 de achtertuin in gewandeld met wat droog brood om rond te strooien. Ik ben nu heel blij dat ik dat heb gedaan, ondanks de koude voeten, want onze tuin is nu rijk aan vogeltjes. Vervolgens heb ik me opgefrist en zijn mijn zus en ik naar buiten gegaan voor een korte wandeling.

We wonen naast een groot sportterrein, met hockey- en tennisvelden. Toen we daar aankwamen was er nog een strak wit, onaangeraakt veld. Prachtig, zo mooi wit, puur, simpel. In dat opzicht leeft mijn minimalistische hersenhelft helemaal op in zo'n witte wereld. Ik vind het ontzettend mooi en rustgevend.

Ik heb wat foto's gemaakt (natuurlijk), en hier het resultaat!

 

En natuurlijk mijn mooie, lieve zus, ook nog even op de foto gezet.