Verleden tijd

We ontwijken de steegjes waar het op harten is gemunt. Of het nou het steken van of breken van betreft. Met mijn handen diep in mijn zakken tast ik af naar mijn laatste sigaret en een beetje moed. De nacht wordt versierd door vreemde muziek uit zolderramen en nicotine dampen. We zitten samen op een bankje. Alles lijkt zoals het hoort te zijn. We weten dat er een nieuwe dag begonnen is, maar we ontkennen zijn bestaan door te spreken over 'een morgen', en niet vandaag. Maar als we bestaan in de herinnering van gister, maakt dat ons dan verleden tijd?