Natuurlijk is het fijn dat ik straks mijn eigen weg ga bewandelen, ik ben dol benieuwd naar alles wat ik ga doen en leren op ArtEZ, begrijp me niet verkeerd, maar toch ook is het een beetje bitterzoet. In al die jaren op het middelbaar heb ik vriendschappen opgebouwd, zoals iedereen. Sommige van die vriendschappen waren tijdelijk, sommige alleen aanwezig in de gang en sommige waren echt en blijvend.
Mijn beste vriendin Renée, gaat dezelfde kant op als ik, het creatieve wereldje ontdekken. Ik kijk nu al uit naar onze catch-up momenten, waarin we de oren van elkaars hoofd afkletsen over alles behalve onze nieuwe schoolcarrière, want zeg nou zelf, wat is er nou interessant aan je reader van het eerste semester als je ook kan praten over die knappe jongen die je zag in de trein. Sja, die dingen veranderen gelukkig niet. Met Renée kan ik heel veel delen en ik kan ook ontzettend met haar lachen. Ik ga haar zeker missen, als trouwe vriendin, festivalkameraad, soms taxi-chauffeur, engel van advies en mijn klaagmuur met de tijd. Renée, je bent een rots in de branding geweest voor mij de afgelopen 3 jaar, en je kan er op rekenen dat je dat ook nog even blijft, want met mijn leven weet je het natuurlijk maar nooit. Ik kijk terug op hele fijne jaren met jou, en ik kijk ook uit naar een nieuwe start die we met elkaar kunnen delen, allebei in onze eigen tijd en eigen manier.
Dan is er Emma, de eerste Emma. Emma heb ik leren kennen toen we allebei nog verse brugpiepers waren (nieuwe oogst). Ik weet het nog goed, het was het eerste voorstelrondje van het schooljaar onder de les Nederlands van meneer Hageman, je viel me op toen je begon te vertellen over anime en manga, waar ik toentertijd ook helemaal fan van was ( didn't we all go through a fase like that hm? ). Ik heb je gelijk aangesproken na de les, en dat was het begin van alle gekte. Ik heb het over bizarre slaapfeesten bij jou op de boerderij, ik heb het over giechelen onder invloed, ik heb het over spontane reisjes naar Amsterdam tijdens de toetsweek. Ook zijn we allebei door een donkere periode gegaan, in waar onze gevoelens zich tegen ons keerden en we angstig waren. Jij was de enige die mij daarin begreep, en vice verse, we hebben elkaar er goed doorheen geholpen, ondanks alle stress en ellende. Je bent een ontzettend lief, eerlijk meisje, je weet waarvoor je staat en je hebt altijd iets leuks te vertellen. Je bent het zonnetje op elk feest. Ik wens je heel veel goeds in Nijmegen, en we gaan elkaar nog zeker zien! Ik ben maar al te benieuwd hoe het met je gaat, en ik hoop dat je je dromen najaagt.
Dan heb je ook nog Emma, Emma twee. En ik moet je zeggen, dit gaat verder dan onze quotaties van Mean Girls. Al voor de examens zijn we een beetje naar elkaar toegegroeid, waarom dat precies was weet ik niet meer, but it's all good if you ask me. Wij zitten echt op een lijn, in onze spontane gekheid, in impulsief willen zijn, onze humor, en ik vind dat heel fijn. Ook weten we goed wanneer we even eens stapje terug moeten doen, en onze serious faces moeten opzetten. En verder, sja? Onze thuisvakantie in Arnhem vergeet ik niet, van Sonsbeek tot heerlijke pizza's in het centrum, van goedkope Spar wijn tot wodkawoensdag in The Move. Ik vond het heel gezellig, en ik hoop deze dingen voort te zetten als studentes-in-de-wording.
Dat brengt me op Sam en Yme. Sam en Yme zijn de twee die Emma en mij hebben vergezeld op onze thuisvakantie in Arnhem. Soms een drankje bij the Irish, soms diepe gesprekken aan de Rijnkade. Maar het meest waren we te vinden op Roofgarden, dat was toch een beetje onze thuisbaken deze vakantie (ookal zijn we er maar 4/5x geweest? ach who cares). Jullie zijn hele lieve, eerlijke jongens, altijd in een goede bui en dat jullie het uithouden met ons en het bijkomstige gekibbel en gegiechel, petje af. Ik ga jullie missen!
En natuurlijk heb ik ook nog een hoop andere vriendinnen die echt niet vergeten mogen worden! Jullie gaan allemaal zulke verschillende dingen doen, soms voelt het alsof ik midden in een soort kruispunt sta en jullie staan allemaal weer op een andere weg, sommige verbonden met elkaar, sommige totaal een andere richting opgeslagen. Bij deze een heel speciaal, liefdevol dankwoordje voor Sanne, Noa, Lisanne, Renee en Femke. Jullie zijn meisjes van goud, en ik ben echt ontzettend benieuwd naar jullie toekomstige uni-avonturen! Ik zal eerlijk waar mijn best doen om af en toe iets van me te laten horen, gewoonweg om een excuus te hebben om te vragen hoe het bij jullie is, of alles bevalt en dingen zijn gegaan zoals je had verwacht. We zullen allemaal druk zijn met school, en ik zal niet één van de mensen zijn die prioriteit krijgt om wekelijks een update te geven (daar heb je moeders en oma's voor, toch?), maar dat neemt niet weg dat ik jullie zal vergeten of nimmer meer zal spreken. Het allerbeste gewenst, en tot ziens, als jullie ooit het Arnhemse nachtleven willen ontdekken dan trekken jullie gerust maar aan de bel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten