ik kan de trein pakken naar het puntje van Holland
en daar gaan zitten uitwaaien
wachten tot de zee mijn zorgen wegspoelt
en doen alsof
ik kan filtersigaretten kopen uit een automaat
me vergrijpen aan een fles witte wijn
dansen met mezelf
en doen alsof
ik kan aan de bel trekken
bij iemand die kan kijken in mijn hoofd
die een beetje laten puzzelen en peuteren
en doen alsof
maar op dagen zoals deze
wanneer het lijkt alsof er geen oplossing is
en de zon langer schuilt in een ander land
is er niets dat helpt
niets dat alles oplost
niet zomaar, in één keer
en in de tussentijd
wordt er met je overgegooid
van probleem naar probleem
kan je nooit in het midden staan
en even ademhalen
even rusten
alles gaat altijd door
en het is druk in mijn hoofd
gaat dit ooit voorbij?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten